Sağlığımızın kıymetini kaybetmeden önce bilelim

Bunca güzelliklerle ve tatlarla dolu dünyamızda, tatsız tuzsuz yaşamayalım.

Anneme

Dünya'ya gelir gelmez, hiç bilmediğimiz ve tercihimiz olmayan bir kültürün içinde buluyoruz kendimizi.

En çok annemiz etkiliyor bizi, en çok onu görüyoruz çevremizde ve büyürken hep onu taklid ediyoruz.

Belli bir yaşa geldiğimizde beğenmiyoruz onu ve bazı şeyler hoşumuza gitmiyor, itiraz etmeye başlıyoruz.

Kendi beynimizde harmanladığımız, bizi biz yapan fikirleri savunuyoruz ateşli bir şekilde. Ama doğru ama yanlış.

Derken ömür akıp gidiyor ve yaş kemale ermeye başladığında, birden büyüklerin haklılığını anlıyoruz.

En ufacık sıkıntımız da bile, bize en sadık dostun "O" olduğunu anlıyoruz. Çocukluğumuz dan beri yaşadığımız güzel anılar canlanıveriyor gözümüzde.

E o zaman hadi, çok geç kalmadan sımsıkı sarılıp iyiki varsın bitanem, iyi ki varsın ŞEKERCİM diyelim.

Benim annem hep benimleydi, uzaklarda olmasına rağmen hala da benimle. Çok özeldi, her zaman hep özel olucak. Tarifi imkansız bir ilişkimiz vardı. Aramızda ki yaş farkına rağmen her yaşta, her zaman en iyi arkadaşımdı. En özel duygularımı paylaştığım, sırdaşımdı. Hiç yalan söylememe, bir şeyleri saklamama gerek kalmadı. Tüm hayatımı onunla paylaşabildim, duygularımı doyasıya yaşayabildim.

Minnettarım sana iyi ki varsın Annecim. Hayatımın en güzel anlarını bana yaşattığın içinde minnettarım.

Sen Allahın bana verdiği en güzel NİMET'sin. Ben bunun farkındayım ve hep bunun gururunu yaşadım.

Ey beni BEN yapan en güzel duygularla yetiştiren ŞEKERCİĞİM, seni çok seviyorum ve önünde saygıyla eğiliyorum.

Seni bana veren Allaha sonsuz şükürler olsun ve sizleri bana bağışlasın. (AMİN)

Sona Yaklaşırken